1463-1479 Osmanlı-Venedik Savaşı, Osmanlı Devleti ile Venedik Cumhuriyeti arasında 1463 ve 1479 yılları arasında Mora, Ege Denizi, Arnavutluk, Karadağ, Dalmaçya ve Veneto cephelerinde ve fasılalı olarak 16 yıl süren ve Osmanlıların kesin zaferiyle biten askerî mücadeledir.
Savaş, iki devletin tarihlerindeki en uzun savaşlarından birini teşkil etti. Ayrıca, önceki iki savaşın aksine (1416 ve 1423-30) çok daha geniş bir coğrafyada (Mora, Ege Denizi, Arnavutluk, Karadağ, Dalmaçya ve Friuli) cereyan etti.
İki tarafı da bir hayli yıpratan savaşın seyri, Osmanlıların 1470 yılında Eğriboz’u fethi ve 1477-1479 yıllarındaki seri zaferleri ile giderek Osmanlıların lehine döndü ve 26 Ocak 1479’da imzalanan İstanbul Antlaşması’yla Venedik; savaş sırasında kaybettiği Eğriboz, Akçahisar, İşkodra ve (Mora’da) Argos ile Manya Burnu’nu Osmanlılara terk ettiği gibi, savaş sırasında işgal ettiği Limni, Taşoz ve Semadirek’i Osmanlılara iade etti ve savaş tazminatı olarak 100.000 düka altını ödemeyi kabul etti.
Osmanlıların Arnavutluk, Karadağ ve Friuli’deki son başarılarıyla Venedik’te 16 yıldır süren tüketici savaşı sonlandırma eğilimi iyice ağır bastı. Askerî başarısızlıkların yanı sıra, mali olarak da ciddi anlamda sarsılmış bulunan Venedik, Papalık ve Napoli Krallığı’nın İtalyan Birliğinden ayrılmaları, Macar Kralı Matthias Corvinus’un Napoli Kralı I. Ferdinand ile ittifak akdetmeleri ve Osmanlılarla barış müzakerelerine girişmeleri, aynı ikilinin İtalya’nın kuzeyinde gözlerinin olması, Venedik kenti ve çevresini kavuran salgın nedeniyle 1478’den itibaren Osmanlı Devleti’yle barış müzakerelerine başlamıştı. İstanbul’daki Venedik elçisi Malipeiro, II. Mehmed’in barış için koştuğu şartları Venedik’e iletti. Osmanlıların taleplerinin reddedilmesi üzerine savaş devam ettiyse de Akçahisar’ın kaybı ve İşkodra’dan umudun kesilmesi Venediklileri daha zorlu koşullarda barış müzakerelerine mecbur bıraktı. Tam yetkiyle İstanbul’a gönderilen Devlet Sekreteri (Müsteşar) Giovanni Dario 26 Ocak 1479’da İstanbul Antlaşması’nı imzalamayı başardı. Sözkonusu antlaşma şu koşulları içeriyordu:
Venedik; savaş sırasında kaybettiği Eğriboz, Akçahisar, İşkodra ve (Mora’da) Manya Burnu’nu Osmanlılara terk etti.
Venedik; savaş sırasında işgal ettiği Limni, Taşoz ve Semadirek’i Osmanlılara iade etti.
Venedik; savaş tazminatı olarak 100.000 düka altını ödemeyi kabul etti.
Osmanlıların liman ve gümrüklerini Venedik’ten gelen mallara açmalarına karşılık, Venedik de yıllık 10.000 düka altını ödemeyi taahhüt etti.
Venedik; şap iltizamından eski borcu olan 100.000 dukayı iki yılda vermeyi kabul etti.
Osmanlılar; Venedik’in İstanbul’da elçi (Balyos) bulundurma hakkını teyid ettiler.
