Ankara; Kurtuluş Savaşı boyunca stratejik kararların alındığı ve jeopolitik konumuyla öne çıkan bir karargâh olarak fiilen başkentlik görevi yaptı. Cumhuriyet’in ilanından on altı gün önce de Türkiye Büyük Millet Meclisine verilen yasa önerisinin kabulüyle 13 Ekim 1923’te yeni kurulacak devletin yasal olarak başkenti oldu.
Türk bağımsızlık hareketinin sembolü haline gelen Ankara’nın yeni devletin başkenti olması için İsmet Paşa ve 14 milletvekili, 9 Ekim 1923 tarihinde Türkiye Büyük Millet Meclisi’ne kanun teklifinde bulundular. Kanun teklifinin gerekçesinde özetle şöyle denilmekteydi: “… Antlaşma ile Boğazlar için kabul edilen hükümler, Yeni Türkiye’nin esas varlığını, ülkenin güç kaynaklarının gelişmesini, Anadolu’nun merkezinde kurmak lüzumunu göstermektedir. Ülkenin güvenliği Ankara’nın coğrafi ve stratejik durumu bunu gerektirmektedir.”
Ankara 13 Ekim 1923’de Türkiye Büyük Millet Meclisi kararı ile Türkiye’nin başkenti olarak kabul edildi. 20 Nisan 1924’te Türkiye Büyük Millet Meclisi’nce benimsenen Anayasa’nın 2. maddesinde Türkiye devletinin başkentinin Ankara olduğu belirtildi.
