“Evet; dilsizler korosu gibi, sağırlar konseri gibi körler poligonu… Dünya için bulunmuş adların en güzeli olabilecek kuvvette bir ad… ki tekrar edilmeye değer: Körler poligonu. Körler nişan alıyor; körler atıyor, körler vuruyor. Atın körler, atın… Kafaya mı gelir, göze mi gelir; göbeğe mi, yüreğe mi gelir; imana mı, ahlâka mı; geleneğe mi; nereye gelirse gelsin, atın! Attıklarınız nişanı bulsun, bulmasın, hedefsiz kalmayacaktır. Kabza kavrayın, tetik düşürün. Yalandan başlayarak sahiden devam edin… Yere çevirin, atın; göğe döndürün, atın! “Atın önüne it, itin önüne ot fırlatır gibi atın, ki geçimsizlik mevzuu daima bulunsun ve sürüler yesin birbirini… Yepyeni âletler icad edip İbrahim’i ateşe, Nuh’u denize, Mustafa’yı ırmağa atın! Ya yanar, ya pişer, ya yeniden dökülmek için erir: İnsanoğlunu zorla medeniyet fırınına atın! Âdemoğlunu bir kızıl cennete atmayı düşünüyorsanız bundan daha âlâsı vardır: Cehenneme atın! Tuz attınız, olmadı; biber attınız, olmadı. Bu aşın bir eksiği kaldı. Zehir… Hadi, durmayın, onu da atın!
