Kuantum dolaşıklığı, birbirinden çok uzakta olsalar bile iki parçacığın veya nesnenin birbirine bağlanmasıdır – ilgili özellikleri, klasik fizik kuralları altında mümkün olmayan bir şekilde bağlantılıdır.
Einstein’ın “uzaktan ürkütücü eylem” olarak tanımladığı tuhaf bir fenomendir, ancak bilim adamları için onu bu kadar büyüleyici yapan şey tuhaflığıdır. 2021 yılında yapılan bir çalışmada, kuantum dolaşıklığı doğrudan makroskopik ölçekte gözlemlendi ve kaydedildi – normalde dolaşıklıkla ilişkilendirilen atom altı parçacıklardan çok daha büyük bir ölçek.
İlgili boyutlar bizim bakış açımızdan hala çok küçük – deneyler insan saçının beşte biri genişliğinde iki küçük alüminyum tambur içeriyordu – ama kuantum fiziği alanında kesinlikle çok büyükler.
ABD’deki Ulusal Standartlar ve Teknoloji Enstitüsü’nden (NIST) geçen yıl fizikçi John Teufel, “İki tambur için konum ve momentum verilerini bağımsız olarak analiz ederseniz, her biri sıcak görünüyor” dedi.
“Fakat onlara birlikte baktığımızda, bir tamburun rastgele hareketi gibi görünen şeyin, yalnızca kuantum dolaşıklık yoluyla mümkün olacak şekilde, diğeriyle yüksek oranda ilişkili olduğunu görebiliriz.”
Kuantum dolaşıklığının makroskopik nesnelerle olamayacağını söyleyecek hiçbir şey yokken, bundan önce etkilerin daha büyük ölçeklerde farkedilmediği veya belki de makroskopik ölçeğin başka bir dizi kural tarafından yönetildiği düşünülüyordu.
Son araştırmalar durumun böyle olmadığını gösteriyor. Aslında aynı kuantum kuralları burada da geçerlidir ve gerçekte de görülebilir. Araştırmacılar, mikrodalga fotonları kullanarak minik tambur zarlarını titreştirdiler ve konumları ve hızları açısından senkronize bir durumda tuttular.
