Gece sahil bambaşka oluyor. İnsanlar dünyadan elini ayağını çekince sanki doğa “oh be” diyor. Gerçek yüzünü gösteriyor. Maskesinin altındaki o güzellik ortaya çıkıyor. Bu yüzdendir gece parlayan yıldızlar, dalgaların kıyıya vururken ki samimi sesi, kedilerin korkmadan sokaklarda uyuklaması, cırcır böceklerinin susmadan birbirleriyle konuşmaları… Sanki tüm canlılar birbirleriyle iletişim kuruyor. Senkronize olmuş gibi. Bu yüzden güzeldir gece. Sabahın ilk ışıklarıyla ise tekrar takar maskesini insanlar kirletmesin diye. Ve tüm acı gerçekliği ile güneşe bırakır dünyayı.
