1888 yılında Beylerbeyi’nde doğan Refik Halid Karay, 18. yüzyıl sonlarında bir kolu Mudurnu’dan İstanbul’a göçenKarayakış ailesindedir. “Galatsaray Sultanisi” ve “Mektebi Hukuk”da okuyan yazar, Meşrutiyet sıralarında gazeteciliğe baslamıştır. Kısa sürede üne kavuşmuş, “Fecri Ati” edebiyat topluluğunun kurucularından olmustur. “Kirpi” adıyla yazdığı taşlamaları ve siyasal yazıları sonucu İttihat ve Terakki hükümetince Anadolu’nun çeşitli illerinde 5 yılsürgüne gönderilmiş, ancak 1. Dünya Savaşı’nın son yılı İstanbula dönebilmiştir.Dönüşünde Robert Kolej’de öğretmenlik, Sabah Gazetesi’nde başyazarlık, iki kez de Posta-Telgraf Genel Müdürlüğü yapan Refik Halid, bu süreçte tanınmış “Aydede” mizah dergisini de çıkarmıştır. Bazı siyasal davranışları yüzünden memleketten ayrılmak zorunda kalan yazar, Haleb’e yerleşerek “Vahdet” gazetesini çıkarmış, Hatay’ın Türkiye’ye bağlanmasında yazıları ve çalışmaları ile katkıları olmuştur. 1938’de yurda dönen Refik Halid, dergi ve gazetelerde günlük yazılar tazmış ve 20 kadar roman kaleme almıştır. 18.7.1965 tarihinde İstanbul’da ölen yazar; tekniği, dilinin güzelliği, taşlamalarının inceliği ve tasvirlerinin kuvveti ile ün yapmış, Modern Türk Edebiyatı’nın temel taşlarından biri olmuştur.
