XIV. yüzyılın son çeyreğinden itibaren Balkanlar üzerinde hakimiyet mücadelesine giren Osmanlı Devleti ve Macaristan Krallığı Niğbolu Muharebesi’nden (1396) beri düşük yoğunluklu çatışma halindeydi. Macar kralı Sigismund Niğbolu’da uğradığı büyük yenilginin ardından Tuna’nın güneyinde Osmanlılara karşı büyük çaplı askeri harekatlara girmekten kaçındı, zira 1411’de Kutsal Roma İmparatoru olduktan sonra kuzeyindeki istikrarsızlıklara, özellikle de 1419’dan sonra Hussit savaşları nedeniyle Bohemya’daki karışıklıklara odaklanmak istiyordu. Dolayısıyla, kuzeyindeki bu sorunlarla başedebilmek için, güneyde de Osmanlılara karşı Bosna Krallığı, Sırp Despotluğu ve Eflak Voyvodalığı’nı Macaristan’a bağlı tampon devletler olarak muhafaza etme stratejisini benimsedi.
Ankara Muharebesi’ndeki (1402) yenilgiden sonra I. Mehmed döneminde (1413-1421) yeniden toparlanan Osmanlı Devleti ise, 1421’de tahta çıkan II. Murad’ın iktidarına karşı çıkan Düzmece Mustafa’nın yarattığı iç karışıklığı bastırabilmek için, barışa ihtiyaç duymaktaydı. Karşılıklı çıkarlar çerçevesinde 1421 yılında Osmanlı Devleti ve Macaristan Krallığı tarihte ilk kez bir mütareke imzaladılar (bu anlaşma Macar Kralı Sigismund’un Kutsal Roma İmparatorluğu tacını da taşıyor olması nedeniyle, hukuken bu İmparatorluk’la akdedilmişti).
Bununla birlikte, iki devlet arasında Eflak üzerindeki güç mücadelesi vekâlet savaşı şeklinde devam etti. 1422 Eylül’ünde Macaristan Krallığı, Osmanlı’ya tâbi Eflak Prensi II. Radu’yu devirerek tahta Macar yanlısı II. Dan’ı çıkarmayı başardı. Osmanlı’nın Rumeli Beyleri 1423-1426 arasında bir taraftan sürekli akınlarla II. Radu’yu yeniden tahta çıkarmaya çalışırken, Osmanlı Devleti ve Macaristan Krallığı 1424 Temmuz’unda aralarındaki mütarekeyi yenilediler.
Bununla birlikte, gerek Eflak’taki mücadeleler gerek Osmanlı’ya bağlı Sırp Despotu Stefan Lazareviç’in yaşamının son yıllarında giriştiği Osmanlı karşıtı diplomatik faaliyetler 1426 yılında Osmanlı Devleti ve Macaristan Krallığı’nı yeniden savaş durumuna getirdi.
Güvercinlik’te uğradığı büyük yenilginin ardından Macar Kralı Sigismund’un önünde Osmanlılarla savaş durumunu sona erdirmekten başka çare kalmadı. 1428 yılında Osmanlı Devleti ve Macaristan Krallığı arasında üç yıl süreli bir mütareke imzalandı. Bu mütarekeyle; Macaristan Krallığı Osmanlı Devleti’nin Sırp Despotluğu ve Eflak Prensliği üzerindeki hakimiyetini kabul ederken, Osmanlıların Alacahisar ve Güvercinlik’i fethini tanıdı.
Kuzey cephesinde elverişli koşullarda üç yıllık mütarekeyi temin eden II. Murad ise 1423’ten beri Selânik’i işgali altında bulunduran Venedik’le mücadelesine odaklanma olanağı buldu.
