Özellikle psikoloji alanındaki çalışmalarıyla tanınan fizyolog ve psikolog İvan Petroviç Pavlov, bu deneyiyle tüm dünyada yankı uyandırmış hatta 2. Dünya Savaşı’nı bile etkileyecek kadar önemli hamlelere sebep olmuştur.
Pavlov, aslında sindirim sistemi üzerine çalışmalar yapıyordu ve hatta bu konuda Nobel ödülü bile almıştı. Bu çalışmalarında kullanmak için köpeklerin midesini kesip oradaki salgıları kullanıyordu. Fakat bu süreçte sadece bu çalışmalarını ilerletmekle kalmadı ve başka deneyler de yürütmeye başladı.
Pavlov, köpeğine yemek vereceği zaman köpeğin ayak seslerini duyar duymaz salgı salgılamaya başladığını fark etti. Ve bunun sebebini merak edip araştırmaya, deneyler planlamaya başladı.
Pavlov, bu deneyde köpeğini şartlamaya odaklandı. Köpek ilk başlarda zil sesine normal olarak hiçbir salya tepkisi vermiyordu. Köpeğe her zil sesi dinlettikten sonra et vererek zil sesiyle eti, köpeğin beyninde eşleştirdi. Deneyin son aşamasında artık zil sesi ile eti bağdaştıran köpek, tam da beklendiği gibi sadece zil sesini duyduğunda salya akıtmaya başlamıştı.
Koşullu olarak refleks edinen köpek, artık her zil sesi duyduğunda et geleceğini sanarak salya akıtmaya başlar.
Deneyden çıkarılan sonuçlar 2. Dünya Savaşı esnasında Ruslar tarafından Almanlara karşı bir silah olarak kullanıldı. Sovyet ordusu savaş için köpekleri eğitmeye başladı. Köpekler günlerce aç bir şekilde kapalı bir alanda bekletildi. Daha sonra bir tankın altına etler yerleştirildi ve köpekler salındığında etin kokusunu alıp direkt tanklara koştu. Bu olay birkaç kez tekrarlandı ve köpekler iyice tanklarla eti bağdaştırmış oldu. Artık tankların altında et olmasa bile köpekler doğrudan tanklara koşuyordu. Savaş esnasında ise aç bırakılmış köpeklerin üzerine bomba bağlanarak Alman tanklarına doğru yönelmeleri sağlandı ve tanklar patlatıldı.
Sovyet kaynakları bu yöntemle toplam 300 adet tankın etkisiz hale getirildiğini söylüyor fakat ölen köpek sayısı hiçbir zaman açıklanmadı.
