Tarihler 1914’ü gösterdiğinde tüm dünya adeta bir barut fıçısıydı. Her milletin diğerinden bir alacağı ve hükmetmek istediği farklı topraklar vardı. Bu çekişme sadece hükümetler arasında değildi. Milletler bazında yoğun bir kutuplaşma ile kindarlık görülmekteydi. Bu çekişme ve kutuplaşma, 1914 yazında tüm dünyayı kapsayacak olan 1. Dünya Savaşı’na dönüştü. Her iki taraf da savaşın uzayacağı düşüncesinde değildi. Savaşın yılbaşına kadar sonlanacağına olan inanç yüksekti. Fakat birkaç ay sonra özellikle Batı Cephesi’nde iki tarafın da birbirini yenememesi bu savaşın uzayacağını gösterdi.
Aralık ayına gelindiğinde hala Batı Cephesi’nde üstünlük kurma uğraşı vardı. Havanın soğuması, yağan yağmurlar ve çamurlu arazi nedeniyle oldukları yere çakılmışlardı. Birbirlerine yer yer 50 metreden az mesafede olan siperlerden üstünlük kurma çabası içine girmişlerdi.
7 Aralık’ta Papa 15. Benedict, savaşta olan devletlerin liderlerine Noel sürecinde ateşkes çağrısında bulunarak “Silahlar en azından meleklerin şarkı söylediği gece susabilir.” demiştir. Ancak Papa’nın çağrısına rağmen taraflar bunu kabul etmemiştir.
Savaşa ara vermeyi reddeden liderler, askerlere moral vermek amacıyla yılbaşı erzağı yollamayı ihmal etmedi. 24-25 Aralık’ı takip eden süreçte Alman tarafı, II. Wilhelm’in yolladığı küçük yılbaşı ağaçlarını siperlerinin dışına taktı. Yılbaşı şarkıları söyleyerek Noel kutlaması yapmaktalardı. İngilizlerde de benzer durum görülmekteydi. Sonra beklenmedik bir olay yaşandı. Alman tarafından bir grup asker, siperlerinden çıkarak İngiliz tarafına el salladı ve “Mutlu Noeller!” diye seslendi. Başta İngilizler bunu bir tuzak zannetti. Alman askerlerinin silahsız olduğunu görünce onlar da siperlerinden çıkarak Almanların Noel’ini kutladı. Adeta resmi olmayan bir ateşkes ilan edildi.
Düşman olmamayı ve insanlığı hatırlayan bu askerler, birbirlerine çikolatalar, sigaralar, içkiler ve küçük hediyeler verdi. Hatta bazı yerlerde futbol maçı bile yapmışlardır. Yer yer bu ateşkese komuta kademesindeki komutanlar dahi katılmışlardır. Tarihe bir insanlık dersi veren bu olay, elbette savaşın çoğunluğu için geçerli olmamıştır. Batı Cephesi’nin kuzeylerinde çoğunlukla İngiliz ve Almanlar arasında yaşanmıştır. Hatta bu durumdan hiç hoşnut olmayan ve bulunduğu noktada kutlamalar yapılırken siper onaran ve siperden çıkmayan askerler de olmuştur. Bunlardan biri de ileride Nazizm’i Almanya’da iktidar yapacak olan Adolf Hitler’dir.
Sonuç olarak bir kesim asker, bir daha eşi benzeri görülmeyecek olan bu olayı tarihe kazımıştır. Nitekim 1. Dünya Savaşı’nın ilerleyen yıllarında kayıpların artması, kullanılan silahların yıkıcılığı ve 20-30 kilometrelik ilerlemeler için verilen milyonlarca insan kaybı bu tarz bir ateşkesin bir daha yaşanmamasına sebep olmuştur. İnsanlığın savaş koşullarında belki de son kez merhaba dediği olay günümüze kadar bir daha yaşanmamıştır.
